Eén aanspreekpunt
Dat heb ik zelf aan den lijve ondervonden. Onze dochter heeft een stoornis in het autisme-spectrum, waardoor ze specialistische zorg nodig heeft. Al jaren hebben wij oudergesprekken met een pedagoge aan huis en dat is heel vertrouwd en veilig. Helaas liep vorig jaar de indicatie af en vroegen wij op tijd een herindicatie aan. Je raadt het waarschijnlijk al: wij moesten opnieuw ons verhaal doen, opnieuw aan een wildvreemde. Het zou zo fijn zijn als we één vast aanspreekpunt zouden krijgen, iemand die ons verhaal en de situatie kent en waar we een klik mee hebben.
Klik
Zo is het ook in mijn werk. Het zou zo fijn zijn dat dat je als cliënt één vaste zorgverlener krijgt. Iemand waarmee je een klik hebt. Zeker in de palliatieve en terminale zorg. Dan ben je op je kwetsbaarst en is het juist belangrijk om je veilig en vertrouwd te voelen. Je moet een klik hebben met degene die je – even cru gezegd – tot de dood begeleidt. Heb je geen klik met je zorgverlener? Vraag dan om een andere, zeker in deze laatste fase. Je kunt deze tijd niet overdoen.
Juiste Indicatie
Voor mijn dochter begon de hele mallemolen weer van voren af aan, want door veranderde wet- en regelgeving moest alles opnieuw bekeken worden. Ze moest opnieuw allerlei onderzoeken ondergaan die ons en onze dochter veel tijd en energie kostten. De indicatie liep intussen af. Ondanks het feit dat we al op tijd een herindicatie hadden aangevraagd werd de zorg stopgezet tot er een nieuwe indicatie werd afgegeven. Wat een stress en frustratie!
Hoe vaak zie ik dit niet bij mijn cliënten. Zij krijgen pas de juiste zorg als er (op tijd) een juiste indicatie is afgegeven. Dit levert zo veel stress en frustratie op. Dat kost tijd en energie, iets wat mijn cliënten vaak niet meer hebben. Zij zijn overgeleverd aan het systeem en de doortastendheid van anderen. Samen met het (zorgverlenende) aanspreekpunt van de cliënt draag ik mijn steentje bij aan die juiste zorg.
Ontzorgen
Uiteindelijk krijgt mijn dochter weer de zorg die ze nodig heeft. Weliswaar na zo’n driekwart jaar en nadat ik een klacht had ingediend bij de wethouder over de werkwijze, maar het heeft resultaat gehad. Dit was een enorme opluchting, er viel letterlijk een last van mijn schouders. In de vakantie merkte ik hoeveel dit hele traject eigenlijk met me gedaan had, ik moest echt even bijkomen. Lekker uitslapen, op de bank hangen en leuke dingen met mijn gezin doen hebben mij goed gedaan.
Nu ben ik weer helemaal opgeladen en sta vol energie klaar voor mijn gezin én mijn cliënten. Het is zo fijn dat de zorg goed geregeld is! Door mijn eigen ervaring is het voor mij nog belangrijker geworden om goede zorg te leveren, maar ook om mijn cliënten en hun naasten te ontzorgen. Goede zorg mag geen stress brengen. Niet voor mijn cliënten, maar ook zeker niet voor hun naasten. De situatie is vaak al zwaar genoeg.
